PRINCIPAIS CARACTERÍSTICAS
DO T.E.A.
As manifestacións clínicas do TEA varían moito entre as persoas que o presentan, así como o seu funcionamento intelectual e as súas capacidades lingüísticas. Porén, todos eles comparten fundamentalmente características en dúas áreas de desenvolvemento e funcionamento persoal: comunicación e interacción social, e flexibilidade de comportamento e pensamento.
1. COMUNICACIÓN E INTERACCIÓN SOCIAL
Habilidades de comunicación verbal e non verbal
As dificultades de comunicación que poden presentar maniféstanse tanto a nivel de comprensión como de expresión.
- COMUNICACIÓN VERBAL: Algunhas persoas con TEA teñen habilidades lingüísticas adecuadas, pero cústalles utilizalas na comunicación recíproca ou no contexto social no que son necesarias. Outros non usan linguaxe verbal e requiren o apoio de Sistemas de Comunicación Alternativo e/ou Aumentativo (SAAC) (substitúen e apoian a linguaxe oral, respectivamente).
- COMUNICACIÓN NON VERBAL: As persoas con TEA poden experimentar dificultades para utilizar ou extraer significado dos xestos ou expresións faciais doutras persoas, así como doutros elementos relevantes para a interacción (contacto visual, postura corporal, etc.), o que pode provocar algún malentendido
Habilidades para a interacción social
Algunhas persoas con TEA poden ter dificultades para relacionarse cos demais, comprender o medio e xestionar determinadas situacións sociais. Maniféstase, por exemplo, en:
- Enfoques sociais inusuales ou inadecuados para iniciar ou reaccionar ás interaccións con outras persoas.
- Problemas para adaptar a conduta a diferentes contextos ou situacións sociais.
- Dificultade para comprender as regras sociais "non escritas".
- Dificultades para comprender ou expresar as emocións dun xeito axustado ao contexto ou situación.
2. FLEXIBILIDADE DE PENSAMENTO E COMPORTAMENTO
Forma de pensar e comportarse
As persoas con TEA poden ter dificultades para responder con flexibilidade ás demandas de diferentes contextos e axustar a súa forma de pensar e comportarse. Por iso, adaptarse a cambios ou situacións imprevistas pode ser un gran esforzo e xerar malestar, angustia ou ansiedade. Pode manifestarse, por exemplo, insistindo en que as cousas suceden sempre da mesma maneira; na provisión dun repertorio limitado de intereses específicos ou en patróns de comportamento ríxido e repetitivo (como repetir palabras ou frases unha e outra vez, exactamente do mesmo xeito -ecolalia-).
Estímulos sensoriais
Algunhas persoas con TEA presentan alteracións no procesamento dos estímulos sensoriais, que poden manifestarse en intenso malestar ante certos sons, cheiros, luces, gustos ou texturas; interese inusual polos aspectos sensoriais do medio (como insistir en ulir ou tocar certas cousas); fascinación polas luces, os obxectos brillantes ou que xiran, ou aparente indiferenza pola dor ou a temperatura.